Gerechten op Curacao

De schappen van de grote supermarkten en specialiteitenwinkels op Curaçao zijn goed gevuld met artikelen uit alle delen van wereld. Vanwege de welvaart en de rol als belangrijk Caraïbisch doorvoercentrum, wordt in Curaçao praktisch al het voedsel geïmporteerd. Stap eens een willekeurige supermarkt binnen en u vindt producten uit de Verenigde Staten, Europa en Zuid-Amerika.

Kuminda Krioyo (Creoolse Gerechten)
Het lokale voedsel is zwaar en hartig. Hoofdgerechten, zoals gebakken vis, stoofschotel van geitenvlees (kabritu), kip en rundvlees worden geserveerd met erwten en rijst (aros moro), aardappels of funchi, een gekookte maïsbrij die lijkt op de Italiaanse polenta. Funchi gemengd met bonen en suiker wordt tutu. Voor de echte avonturiers is er een stoofschotel van leguaan (yuana), die opvallend veel naar kip smaakt.


Groente speelt meestal een bijkomstige rol in de traditionele Curaçaose keuken, maar er zijn enkele opvallende uitzonderingen. Groene papaya, lokale knobbelige komkommer (konkomber) of kool worden gesmoord met corned beef. Van okra (yambó) en cactus (kadushi) worden slijmerige soepen gemaakt, die men moet leren waarderen. Gebakken bananen is een populair bijgerecht; van bakbanaan en groente wordt ook een zoete soep gemaakt, gekruid met pepers en kaneel. Kleine hete pepers (promèntè) en uitjes ingelegd in zuur geven de plaatselijke gerechten een extra smaak.

Om krioyo-voedsel op z’n best te proeven, moet u doordeweeks eens gaan lunchen in de voormalige overdekte voedselmarkt (‘Marshe’) in Punda. In de rustieke restaurants aan de kust bij Piscadera en Playa Kanoa kunt u (alleen in het weekend) heerlijk verse zeevis en schaal- en schelpdieren eten, waaronder karkó (kroonslak). (Playa Kanoa is ook op Donderdag geopend.)

Eten met Kerstmis

Curaçaoënaars nemen kerstmis zeer serieus: dit is de tijd om met de hele familie te eten. Ook een doopplechtigheid, een eerste communie of een andere traditionele gebeurtenis, is een geschikte gelegenheid om een ware overvloed aan culinaire hoogstandjes te bereiden. Als u het geluk hebt uitgenodigd te worden bij een dergelijke gelegenheid, dan moet u dat beslist niet afslaan.
Kerstmis op Curaçao is niet compleet zonder ayakas, dichtgevouwen bananenschillen met een hartige vleesvulling. Hoewel het gerecht oorspronkelijk uit Venezuela komt, zijn veel families trots op hun eigen recept. Een ander kerstgerecht is keshi yená – gevulde kaas. Dit is waarschijnlijk het bekendste gerecht uit Curaçao.

Gepekelde vis

Gepekelde vis is een hoofdschotel met nieuwjaar. Zoute, gedroogde haring (pékele), zalm (salmou) of makreel (makrel), worden gemarineerd met uien, hete pepers en kruiden. Een plaatselijke variant is sult, varkensoor en -poten in het zuur, in kleine plakjes gesneden, in pekel geweekt en op smaak gebracht met ui en hete pepers.
Grote festijnen zijn niet compleet zonder bolo pretu (zwarte cake) – waarschijnlijk de lekkerste fruitcake ter wereld. Meer bescheiden festiviteiten worden gekenmerkt door lèter (‘letter’), koekjes in een s-vorm, gemaakt met verse aardnoten en nootmuskaat.

Kos Dushi (Zoetigheden)
Suiker, cocosnoot en pinda’s komen het meest voor in traditionele zoetigheden, die te koop zijn op de straathoeken in Punda, bij de bakkerijen en bij de tokos. De meeste zijn ongekoeld een week of langer houdbaar en zijn een leuk – maar tijdelijk – souvenir. Waarom zou u uw vrienden thuis niet een echt stukje Curaçao laten proeven?

Sommige Curaçaose zoetigheden zijn plaatselijke variaties van zoetwaren die internationaal gewild zijn. Sunchi zijn negerzoenen gemaakt van suiker, eiwit en kleurstof. Ze zijn broos en zeer beperkt houdbaar. Panseiku is een soort praline: geroosterde pinda’s en amandelaftreksel, gekookt in een broze glazuurlaag van donkerbruine suiker. De plaatselijke toffee, kakiña, wordt nog steeds ijverig met de hand bereid, met behulp van een metalen toffeehaak. Andere zoetigheden zijn zonder meer typisch voor het eiland. De djente kachó (‘hondentand’) bestaat uit dikke, onregelmatig gevormde brokken cocosnoot gekookt in suikersiroop.


Vers geroosterde cocosnootpasteitjes, kokada, worden ook bijeengehouden in suikersiroop (zie het recept) en voorzien van kleurstoffen om er een feestelijk tintje aan te geven. Ko’i lechi (‘melkdingen’) worden op smaak gebracht met vanille- of amandelextract en tot keurige vierkantjes of rondjes gevormd. Als u trek hebt in noten, probeer dan tentalaria: aardnoten of cashewnoten in suikerroom, of zjozjolí, kleverige sesamzaadrepen. Jonge en oudere kinderen zullen chupabèbè (‘zuig en drink’) heerlijk vinden; dit zijn zelfgemaakte lolly’s van suikersiroop gemaakt in sierlijke dierenvormen.